Czy będąc na świadczeniu pielęgnacyjnym mogę być kuratorem społecznym?
Od 2 lat moje dziecko z powodu autyzmu ma orzeczenie o niepełnosprawności (z pkt. 7 i 8) i przysługuje mi jako rodzicowi świadczenie pielęgnacyjne o ile zrezygnuję z pracy. Ponieważ dziecko otrzymało również orzeczenie o kształceniu specjalnym z zaleceniami uczęszczania do przedszkola terapeutycznego do tej pory pracowałam. Obecnie jestem w trakcie rozwodu, jeżdżę na terapię prywatne i rozpoczęłam studia, by móc prowadzić terapię córce samodzielnie, a w pracy zmieniła się p. kierownik która nie rozumie nagłych napadów dziecka, częstych infekcji itd. Wszystko naraz zaczęło mnie przerastać, dlatego chciałabym zrezygnować z pracy i na jakiś czas skorzystać z możliwości otrzymywania świadczenia pielęgnacyjnego, ale od prawie 3 lat jestem kuratorem społecznym i na pełnieniu tej funkcji mi bardzo zależy. Z sądem nie obowiązuje mnie żaden rodzaj umowy, otrzymuje ryczałt za ponoszone koszty w prowadzeniu nadzoru i otrzymuje PIT zerowy. Pytanie czy nie istnieje jakiś przepis zabraniający tego?
Szanowna Pani,
Zgodnie z art. 17 ust 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, świadczenie pielęgnacyjne przysługuje z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej:
- matce albo ojcu,
- opiekunowi faktycznemu dziecka,
- osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej,
- innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności
- jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.
Wyżej opisane przepisy, są to jedyne przepisy w tym zakresie. Określają one konieczność nie podejmowania lub rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą. W literaturze wskazuje się, że zasadniczym celem świadczenia pielęgnacyjnego jest kompensacja strat materialnych. Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje bowiem wskutek rezygnacji z zatrudnienia (porzucenia zamiaru podjęcia zatrudnienia lub rozwiązania dotychczasowego stosunku zatrudnienia). Brak perspektyw na zatrudnienie w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem w prosty sposób pozbawia osobę ekspektatywy wynagrodzenia za pracę. Niedobory te częściowo są kompensowane w formie świadczenia pielęgnacyjnego określonego w art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych (tak za: Świadczenia rodzinne. Komentarz, red. dr hab. Wojciech Maciejko, Aneta Brzeźna, dr Małgorzata Gajda-Durlik, dr Aneta Korcz-Maciejko, 2019, Legalis). Dlatego przepisy wymagają nie podejmowania lub rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą.
Pani aktywność jako kuratora społecznego nie jest zarobkowa, więc spełniony w tym zakresie jest omawiany warunek. Aby otrzymać świadczenie pielęgnacyjne, należy spełnić jeszcze pozostałe przesłanki wymagane art. 17 ww. ustawy.
Z poważaniem,
dr Michał Urban, radca prawny