Ewa Durska
Pogodna, uśmiechnięta, a przy tym niezwykle pracowita, uparta i systematyczna. Pchnięcie kulą trenuje już 20 lat, jest trzykrotną mistrzynią paraolimpijską. Uważa jednak, że medal nie jest tylko dla niej. Złoto z Rio przekazała na licytację na rzecz chorej na białaczkę dziewięciolatki.
Ewa Durska jest lekkoatletką specjalizującą się w pchnięciu kulą. Startuje w kategorii sportowej F20 (sportowcy z niepełnosprawnością intelektualną). Jest trzykrotną mistrzynią paraolimpijską: z Rio de Janeiro (2016), Londynu (2012) i Sydney (2000). Złote medale zdobyła także na Mistrzostwach Świata: w Katarze (2015), we Francji (2013), w Nowej Zelandii (2011) i w Wielkiej Brytanii (1998), gdzie wywalczyła także złoto w rzucie dyskiem.
Na zawodach, w walce o medal Ewa Durska jest nie do zatrzymania, fot. Robert Szaj
Pchnięcie kulą trenuje od 20 lat.
- To osoba bardzo skryta, bardzo pracowita, systematyczna, która nigdy się nie poddaje. Jak sobie coś postanowi, to za wszelką cenę chce to osiągnąć – mówi o zawodniczce Waldemar Nowotny, trener UKS BARNIM Goleniów, który pracuje z nią od początku. – Pamiętam, jak Ewa przyszła pierwszy raz na trening. Przysłali ją znajomi z Polic, ponieważ najbliższy klub lekkoatletyczny był w Goleniowie. Ona mieszka w Nowogardzie, więc jak przyszła, wydawało mi się, że będzie miała ciężko z dojazdem i szybko zrezygnuje, zwłaszcza, że 20 lat temu nie było tak dobrej komunikacji. Jak się okazało, jest niezwykle wytrwała.
Dołoży zamiast odjąć
Ewa Durska jest niezwykle pogodną i zawsze uśmiechniętą osobą. Gdy jednak wchodzi na lekkoatletyczny stadion, staje się tytanem pracy, kimś nie do pokonania.
- Przyzwyczaiłam się do tego sportu – wyjaśnia. – Rano wstaję, wychodzę z psem i idę na trening. Dojeżdżam 24 km w jedną stronę do Goleniowa, później 24 km wracam. Trening trwa ok. 2-3 godzin. Do olimpijskiego złota przygotowywałam się cztery lata. Rok temu, na zawodach w Londynie, przegrałam z Rosjanką i wiedziałam, że muszę ciężko trenować, żeby ją pokonać.
W Rio de Janeiro Ewa Durska zdobyła swój trzeci złoty medal paraolimpijski, fot. Robert Szaj
- Niekiedy niepełnosprawność i to jej nieliczenie się z kontuzjami, chyba pomaga – opowiada o swojej podopiecznej trener Nowotny. – Ona nawet dołoży sobie ten kilogram, a nie odejmie.
Ewa Durska ma na koncie również sukcesy na mistrzostwach Europy. We Włoszech (2016) zdobyła złoty medal w pchnięciu kulą, w Holandii (2012) srebro, a we Francji (2006) dwa złote medale – w pchnięciu kulą i rzucie dyskiem.
- Gdy zwyciężyłam w tym roku w Rio de Janeiro, była ogromna radość – wspomina. – To był pierwszy zdobyty przez Polskę złoty medal na tej paraolimpiadzie. A poza tym ustanowiłam rekord świata...
Ewa Durska wygrała w Rio pchnięcie kulą z nowym rekordem świata w swojej kategorii niepełnosprawności, fot. Robert Szaj
Rzeczy istotne
Jeszcze w Rio Ewa Durska zdecydowała, że zlicytuje złoty medal dla potrzebujących. Po przylocie do Polski krążek trafił na aukcję, z której dochód został przeznaczony na leczenie dziewięcioletniej Wiktorii. Pod koniec sierpnia u dziewczynki zdiagnozowano białaczkę limfoblastyczną, która wiąże się z koniecznością przeszczepu szpiku.
- Już dawno planowałam, że jak zdobędę medal, to przekażę go, by komuś pomóc, a nie schowam do szafy, żeby leżał – wyjaśnia Ewa Durska. – Mnie też kiedyś ktoś pomógł, chcę się odwdzięczyć. Przez cztery lata nie miałam stypendium i dostałam pieniądze z fundacji, żeby móc trenować.
- Niebywałe jest to, że my, którzy możemy się określić mianem sprawnych, w kontakcie z panią Ewą czasami mamy takie poczucie, że ona jest bardziej sprawna od nas. Ona na co dzień dostrzega to, czego my nie widzimy, i zajmuje się rzeczami istotnymi – opowiada Beata Majdak, wicedyrektor Szkoły Podstawowej z oddziałami integracyjnymi nr 4 w Goleniowie, do której uczęszcza chora Wiktoria. – Pani Ewa jest osobą niezwykłą. Jest bardzo optymistyczna, emanuje radością i pozytywną energią. Każdy, kto choć raz miał z nią kontakt, zapamięta ją na całe życie. Ona pochyla się nad każdym człowiekiem potrzebującym, dorosłym i dzieckiem. Wspiera domy dziecka, różne placówki, spotyka się z młodzieżą w szkołach. Jest przykładem tego, że jeżeli bardzo się chce, to można osiągnąć wszystko, a bariery są tylko w naszych głowach.
Organizator konkursu „Człowiek bez barier”
Patronat honorowy
Małżonka Prezydenta RP Agata Kornhauser-Duda
Partner instytucjonalny
Konkurs współfinansowany ze środków PFRON
Partnerzy główni
Partnerzy
Partnerzy medialni
Komentarze
-
Nathanapory
20.08.2024, 21:55 -
Keithhibia
20.08.2024, 21:24 -
RichardNor
20.08.2024, 21:24 -
KennethJet
20.08.2024, 19:57 -
RobertWrews
20.08.2024, 18:57 -
MaksisUlcer
20.08.2024, 15:24 -
JamesAtmor
20.08.2024, 13:15 -
RicardoObets
20.08.2024, 09:54 -
Jessicavbc
01.08.2024, 12:04 -
Lindasaf
01.08.2024, 11:32 -
BernardRich
30.07.2024, 18:46 -
Dennissecof
30.07.2024, 15:26 -
Diplomi_pdMt
30.07.2024, 12:37 -
sdiecoxy
30.07.2024, 11:59 -
JamesMah
30.07.2024, 06:44 -
chilacok
28.07.2024, 01:36 -
DustinSwoda
27.07.2024, 13:20 -
Brettdidge
27.07.2024, 11:32 -
Delbertmok
27.07.2024, 09:27 -
Meybza
26.07.2024, 21:58 -
Diplomi_dlmn
26.07.2024, 15:54 -
Чай від застуди
26.07.2024, 09:49 -
EdgareitHer
20.07.2024, 11:28 -
JqoioMoill
20.07.2024, 01:37 -
after-hoursBuido
28.06.2024, 11:51 -
SvetalBuido
28.06.2024, 11:30 -
STomasel
28.06.2024, 09:11 -
EdwardCer
25.06.2024, 19:01 -
AnthonyNox
25.06.2024, 18:52 -
Michaelter
25.06.2024, 18:51 -
Jeffreyweple
25.06.2024, 18:51 -
Glennhic
25.06.2024, 18:49 -
Anthonylar
25.06.2024, 18:47 -
DerrickDaymn
25.06.2024, 18:23 -
Douglasfup
25.06.2024, 18:10 -
Nathanhen
25.06.2024, 16:07 -
RaymondEcoks
25.06.2024, 16:05 -
GustavoIdera
25.06.2024, 15:58 -
MatthewJainE
25.06.2024, 15:50 -
MatthewJainE
25.06.2024, 15:42 -
Robertmom
25.06.2024, 15:19 -
Jamesvex
25.06.2024, 15:06 -
AnthonyNox
25.06.2024, 14:58 -
Davidrhike
25.06.2024, 14:53 -
MatthewJainE
25.06.2024, 14:52 -
RonaldEduth
25.06.2024, 14:42 -
CoreyKeecy
25.06.2024, 14:41 -
Stevenmange
25.06.2024, 14:41 -
Matthewgek
25.06.2024, 14:41 -
JerryLar
25.06.2024, 14:39
Dodaj komentarz