Masz prawo kochać, Masz prawo żyć,
Lecz o czym możesz, Bez pracy śnić.
              Może masz Mamę, To da Ci jeść,
              Niech Ci się nie śni „66”
To Konstytucja ,A nie reklama,
Lecz nie dla wszystkich, Jest taka sama.
              To „wolna Polska” Nas wykluczyła,
              Wszystkie ambicje, Nasze zabiła.
„ON” jest słaby, ”Kopa „dostaje,
Beneficjentem szkoleń Się staje.
             I kto ma korzyść , Z tego szkolenia,
             Zdrowy szkolący, Swój portfel zmienia.
Niepełnosprawny, W domu zostaje,
Godzina rokiem, Ciągle  się staje.
              Bieda z depresją, Wysysa życie,
              Wizytą w MOPS ię, Się pocieszycie.
Projekty piękne, To puste słowa,
Od których dawno, Boli nas głowa.
                Budżetu kasa, Jest podzielona,
               PFROnu kadra,  Zaspokojona.
Reklama także, Trochę dostanie,
„Okruszek” firmom, Też pozostanie.
              A inwalida niech, Siedzi w domu,
              Ta jego praca, „ Na co jest komu?”
Masz prawo siedzieć, Masz prawo „być”,
O niczym więcej, Nie możesz śnić.
             Życie z godnością, Nie dla nas jest,
             Spółdzielnie znikły, W otchłani gdzieś.
Zapomnij o tym, Że była praca,
To nie komunizm, To „demokracja”.
             Rządzą pieniądze, Wielkie biznesy,
             Niepełnosprawni – nie te adresy.