Mam 30 lat, w wyniku wypadku straciłem palec u nogi, a przecież on nie
odrośnie! Dostałem na rok umiarkowany stopień. Poczytałem na forum co mi się
należy, i od razu wystąpiłem o kartę parkingową i inne rzeczy. Jestem
niepełnosprawny i mi się należy. Dostałem po wielu trudach kilka dofinansowań,
a po jeszcze większych awanturach i pismach łącznie z groźbą pójścia do
telewizji komputer. Pani urzędniczka robiła mi łaskę, że wydaje zgodę. A co to
są jej pieniądze? Są z państwowego,  więc nikogo nie okradam, a jej w
szczególności!!! Obecnie mam lekki stopień i to chyba jakaś paranoja. Zabrali
mi ulgi i przywileje!!! Przecież nie zawsze jeżdżę samochodem, a dzięki
zniżkom częściej korzystałem z komunikacji miejskiej, a zniżki zawsze
pozwalały zaoszczędzić trochę pieniędzy. Tak samo turnus rehabilitacyjny.
Teraz będzie ciężko otrzymać cokolwiek. A w ogóle Pani w orzecznictwie to
jakaś pomyłka. Na moje pytania dlaczego nie dostałem umiarkowanego stopnia na
stałe, powiedziała, że jako informatyk nie potrzebuje tych ulg. To jakaś
kpina. Owszem można zaoszczędzić dzięki temu kilkaset złotych rocznie, na
samych biletach w Warszawie około 600 złotych, ale jakie ma to znaczenie, że
pracuję jako informatyk. I dlaczego uważa, że ich nie potrzebuje????? Zarabiam
dobrze, nie narzekam, tylko się pytam skoro tak dużo mówi się o pomocy
niepełnosprawnym, o wspieraniu nas w codziennych problemach, to chyba trzeba
to robić!