Zdecydowanie popieram "oburzoną" .
Opiszę swój przypadek. Trzy lata temu wystąpiłam o orzeczenie stopnia
niepełnosprawności. Otrzymałam na rok czasu orzeczenie o niepełnosprawności -
stopień umiarkowany,co dało mi możliwość uzyskania karty parkingowej, po roku
wystąpiłam ponownie,występując również o zasiłek pielęgnacyjny, ten sam lekarz
orzecznik,wydał decyzję odmowną. Odwołałam się od tej decyzji,do Wojewódzkiej
Komisji,tym razem nie występując o zasiłek pielęgnacyjny. Otrzymałam
orzeczenie stopnia niepełnosprawności na stałe-zmieniono jednak grupę na
stopień lekki, ale możliwością korzystania z karty parkingowej.
Z dokumentów ,które dostarczyłam na komisję, nie wynikało,aby mój stan zdrowia
uległ poprawie ,więc uważam za bezzasadną zmianę grupy.(Mam problem z
poruszaniem się,jestem po wymianie stawu kolanowego i w oczekiwaniu na
operację wymiany stawu kolanowego drugiej nogi, na codzień w stałym bólu).
Wcześniej,przed emeryturą byłam na rencie,z powodu dużych zmian w kręgosłupie.
Nie rozumiem jak można, niepełnosprawnym odbierać przywilej dany na stałe. 
Czy osoby ze stopniem lekkim, nie są chronione przez Konstytucję? I czy ktoś
może zaprzeczyć,iż nie jest to dyskryminacja?
Mam 65 lat i nic nie wskazuje na to ,abym miała być młodsza i zdrowsza. W jaki
sposób można się bronić w obecnej sytuacji?