Przejdź do treści głównej
Lewy panel

Wersja do druku

Samotność Aspergera

17.09.2016
Autor: Michał

Czy nikt nie chce się ze mną przyjaźnić, czy jestem nikomu niepotrzebny, czy do końca życia będę spał ,aby szybciej minął dzień? W moim mieście [do wiad. red.] nikogo nie obchodzę, za wszystkie terapie trzeba płacić, nawet wakacje to samotność. Od 6 lat nie chodzę do szkoły, nie pracuję, jestem znaczny 23-letni Asperger i epileptyk. Dojazdy do [do wiad. red.] to dla mnie męczarnia.

Szanowny Panie,

Doświadcza Pan bardzo trudnych uczuć – pisze Pan o samotności, o tym, że czuje się nikomu niepotrzebny, nikogo nie obchodzi. Rozumiem, że ten moment w życiu jest dla Pana bardzo bolesny i frustrujący, że te uczucia są w Panu tak silne, że postanowił Pan poszukać pomocy poprzez nasz portal. I tu chcę Panu powiedzieć, że to bardzo cenne, że uświadamia Pan sobie własne potrzeby – przyjaźni, relacji, zainteresowania i uwagi ze strony innych, spędzania czasu z innymi ludźmi. Takie potrzeby są naturalne dla człowieka i proszę pamiętać, że świadomość swoich potrzeb jest pierwszym krokiem do podjęcia działań w kierunku ich realizacji! Wspomina Pan, że za terapie trzeba płacić – wnioskuję, że odczuwa Pan również potrzebę kontaktu z terapeutą – psychologiem, co pokazuje, że chce Pan podjąć wysiłek zmierzający do poprawy swojego samopoczucia, do realizowania swoich pragnień. Zachęcam Pana do skorzystania z wyszukiwarki terminów wizyt u specjalistów w ramach NFZ, która jest dobrym źródłem informacji na temat poradni zdrowia psychicznego oferujących bezpłatną pomoc psychologa.

Fundacja Fuga Mundi oferuje możliwość telefonicznej rozmowy z psychologiem, być może taka forma mogłaby okazać się Panu pomocna.

Zachęcam Pana również do zapoznania sie z ofertą wolontariatu koleżeńskiego „Mary i Max”, którego celem jest wsparcie osób z autyzmem i zespołem Aspergera w nawiązywaniu kontaktów koleżeńskich.

Znalazłam również ciekawe forum dla osób dorosłych z zespołem Aspergera – może informacje tam zawarte będą dla Pana inspiracją.

Przesyłam Panu również link do poradnika opracowanego przez osobę z zespołem Aspergera – może znajdzie Pan tam ciekawe dla siebie informacje.

I na koniec, Panie Michale, proszę zauważyć, że to nie jest tak, że nikogo Pan nie obchodzi – ta odpowiedź jest dowodem na to, że jest inaczej! Życzę Panu wytrwałości w realizowaniu swoich potrzeb nawiązania dobrych i bliskich relacji z innymi ludźmi!

Z poważaniem,

Adriana Kosicka, Centrum Integracja Gdynia

Prawy panel

Biuletyn

Wspierają nas