Przejdź do treści głównej
Lewy panel

Wersja do druku

Wybierz Człowieka bez barier 2015!

10.11.2015
Autor: Redakcja
Kolaż zdjęć twarzy 15 finalistów konkursu Człowiek bez barier 2015

Kapituła wybrała 15 półfinalistów tegorocznej, XIII już edycji konkursu „Człowiek bez barier”. Na podstawie głosów Czytelników naszego portalu wybranemu kandydatowi wręczymy Nagrodę Publiczności. Zapraszamy do głosowania!

Głosować można było do 24 listopada br. włącznie. Kandydatów prezentujemy w kolejności alfabetycznej (według nazwisk). Aby oddać głos, trzeba podać swój adres e-mail i kliknąć link w wysłanej na ten adres wiadomości.

UWAGA! Głosowanie dobiegło końca. Głosy oddane po terminie nie będą brane pod uwagę. Dziękujemy za udział w głosowaniu!

 

 


Agnieszka Bal

Agnieszka Bal na wózku wyposażonym w tablicę z literami i cyframi

25 lat, wykształcenie wyższe (licencjat, politologia), miejsce zamieszkania: Warszawa, rodzaj niepełnosprawności: mózgowe porażenie dziecięce (MPD).

Jest członkiem Zarządu Stowarzyszenia na rzecz Propagowania Wspomagających Sposobów Porozumiewania się „Mówić bez Słów” oraz wiceprezesem Stowarzyszenia na rzecz Dzieci, Młodzieży i Dorosłych Osób Niepełnosprawnych „Ożarowska”. Publicystka (m.in. w piśmie „Kotwica”, biuletynie Stowarzyszenia „Mówić bez słów”, magazynie „Integracja”) oraz autorka książki „Jak radzić sobie z atetozą”.

To bardzo aktywna i mocno zaangażowana w działania osoba. Szerzy świadomość społeczną na temat osób korzystających ze wspomagających lub alternatywnych metod komunikacji (AAC). Jest pierwszą osobą w Zarządzie Stowarzyszenia „Mówić bez Słów”, która w pełni korzysta z komunikacji alternatywnej. Agnieszka Bal porozumiewa się bowiem za pomocą tablicy literowej, umieszczonej na blacie przy wózku, a litery wskazuje głównie łokciem. Jednocześnie dba o kulturę językową swoich wypowiedzi, jest zabawna, dowcipna, młodzieżowa, a jednocześnie wysoce kulturalna. Nie są to oczywiste cechy osoby, która nie może mówić i której ciało jest bardzo niesprawne.


Sylwia Błach

Sylwia Błach pozuje do zdjęcia

24 lata, wykształcenie wyższe (inżynierskie, informatyka), miejsce zamieszkania: Witkowo (woj. wielkopolskie), rodzaj niepełnosprawności: rdzeniowy zanik mięśni (SMA).

Współtworzy największą w Europie Środkowej i Wschodniej konferencję branży gier – Game Industry Conference. W 2014 r. została laureatką Studenckiego Nobla w województwie wielkopolskim w konkursie branżowym (branża ścisła). Nagrodzona stypendium Ministra dla Najzdolniejszych w roku 2013. Związana z Fundacją Jedyna Taka, gdzie nadzoruje projekty, organizuje wydarzenia.

Pisarka grozy. W 2009 r. wydała pierwszy zbiór opowiadań pt. „Strach”, natomiast w 2012 r. powieść „Bo śmierć to dopiero początek”. Publikowała opowiadania m.in. w antologiach „Gorefikacje”, „Zombiefilia”, „Księga wampirów”, „Toystories”, „Oblicza grozy”, „Horror na Roztoczu 2 – Insomnia”. Właśnie skończyła prace nad kolejną książką.

Artystka, fotografka, hobbystycznie blogerka modowa i fotomodelka. Znana pod nickiem VamppiV (vamppiv.blogspot.com). Została doceniona m.in. przez znaną niemiecką markę gotycką – Queen of Darkness, której jest ambasadorką. W 2014 r. przeszła do finału Miss Poison. Prowadzi bloga www.sylwiablach.blogspot.com.


Kamil Czeszel

Kamil Czeszel pozuje do zdjęcia przed banerem z napisem: Mam Talent!

24 lata, wykształcenie średnie (liceum ogólnokształcące), miejsce zamieszkania: Toruń, rodzaj niepełnosprawności: stopień umiarkowany, zespół chorób neurologicznych (m.in. porażenie czterokończynowe).

Piosenkarz i muzyk, występuje na festiwalach i w konkursach osób z niepełnosprawnością oraz pełnosprawnych w całej Polsce. Występował z takimi artystami, jak: Krystyna Prońko, Artur Gadowski, Ewelina Flinta.

Zdobywał nagrody Grand Prix m.in. Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki Artystycznej w Kozienicach (2011), Festiwalu Piosenki „Ja po prostu mam talent” w Bydgoszczy (2011), Festiwalu Piosenki w Sępólnie Krajeńskim (2011), Festiwalu Piosenki Ojczyźnianej we Włocławku (2011), Ogólnopolskiego Festiwalu Integracyjnego Tańca i Piosenki Chrzanowska Lokomotywa (2010). W 2009 r. zajął II miejsce na Festiwalu Zaczarowanej Piosenki w Krakowie. Szerszej publiczności znany jest jako finalista 8. edycji programu TVN „Mam Talent!” (2015).

Jest wolontariuszem w Fundacji Dla Ciebie. Jego życiowe credo brzmi: „Dawać innym radość swoim śpiewem i nigdy nie poddawać się, mimo niepowodzeń”.


Jacek Gaworski

Jacek Gaworski pozuje do zdjęcia na wózku i w stroju szermierza

48 lat, wykształcenie średnie, miejsce zamieszkania: Wrocław, rodzaj niepełnosprawności: stwardnienie rozsiane (SM).

Przygodę z szermierką rozpoczął w 1978 r. i trwa ona do dziś. Zdobył dziesiątki medali, był wielokrotnie mistrzem Polski we wszystkich kategoriach wiekowych indywidualnie i drużynowo. Reprezentował Polskę na planszach całego świata, był członkiem kadry olimpijskiej. W 2004 r. z dnia na dzień stracił mowę, wzrok, władzę w rękach, czucie od pasa w dół. Diagnoza: stwardnienie rozsiane. W 2012 r. rozpoznano też u niego nowotwór mnogi rdzenia.

Stanął do walki o życie. Dzięki terapii wrócił do uprawiania szermierki. Na wózku znów reprezentuje Polskę. Przygotowuje się do przyszłorocznych Igrzysk Paraolimpijskich w Rio de Janeiro. W 2012 r. założył Fundację „Pomóż Walczyć o Życie”, w ramach której finansuje chorym zakup leków, sprzętu, rehabilitację. Od lat – skutecznie – walczy o równy dostęp do leczenia SM. Jest organizatorem integracyjnych turniejów szermierczych. Za swoją działalność został wyróżniony w Konkursie „Społecznik Roku 2015” tygodnika „Newsweek Polska”.


Paulina Kaszuba-Krzepicka

Paulina Kaszuba-Krzepicka pozuje w stroju w stylu rockabilly, wskazując na swój worek stomijny z narysowanym kwiatkiem

31 lat, wykształcenie wyższe (architektura wnętrz), miejsce zamieszkania: Sopot, rodzaj niepełnosprawności: choroba Leśniowskiego-Crohna, niepełnosprawność gastroenterologiczna i neurologiczna.

Na chorobę Leśniowskiego-Crohna choruje od 9. roku życia. Większość dzieciństwa spędziła w szpitalu. Stan zdrowia pogarszał się tak bardzo, że konieczne było wyłonienie gastrostomii. Było to trudne do zaakceptowania dla 13-letniej dziewczyny. Choć podjęła decyzję o nauce w liceum, fakt posiadania stomii ukrywała. Uznała w końcu, że to ona będzie kierować swoim życiem, a nie stomia i choroba leżąca u jej przyczyny. Po maturze podjęła studia, także zagraniczne. Jest architektem wnętrz.

Wolontariuszka i aktywistka. Prowadzi spotkania, na których „oswaja” temat stomii. Aby uświadomić innym stomikom, że ze stomią można normalnie i aktywnie żyć, została ambasadorką kampanii „STOMAlife. Odkryj stomię”. Swoimi doświadczeniami aktywnego życia ze stomią dzieli się na blogu blog-pauliny.stomalife.pl. Chcąc dowieść, że stomii nie należy się wstydzić, zdecydowała się wystąpić w odważnej sesji zdjęciowej.


Mariusz Kędzierski

Uśmiechnięta twarz Mariusza Kędzierskiego

23 lata, wykształcenie średnie, miejsce zamieszkania: Jaworzyna Śląska (woj. dolnośląskie), rodzaj niepełnosprawności: wada rozwojowa obu przedramion – prawa ręka mocno zniekształcona, lewe ramię bardzo krótkie.

Jego talent ujawnił się już w wieku niespełna 3 lat. Jego marzeniem były studia na wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dostał się na uczelnię – studiował niestacjonarnie architekturę wnętrz. W tym czasie miały miejsce jego wystawy w Krakowie, Koźminie Wlkp. i Lamspringe (Niemcy). Z przyczyn finansowych musiał przerwać studia. Namówiony przez znajomych, nagrał krótki dokument o życiu i pasji, dzięki czemu był gościem kilku programów telewizyjnych.

W październiku 2013 r. zdobył II Nagrodę Artysta Roku na Świecie według brytyjskiej agencji Global Art. Sam się nazywa „specjalistą od spraw niemożliwych”, dlatego nie powinien dziwić szalony z pozoru pomysł – wystawa w Nowym Jorku. Krokiem do tego celu jest wyróżnienie w konkursie „It's your life, just take it”. Stworzył projekt „Mariusz Rysuje” – w 17 dni przejechał 10 tys. km, rysując na ulicach dziewięciu miast Europy. Podczas podróży powstawał film, do którego ostatnie ujęcia nagrane będą w Nowym Jorku.


Mariusz Mączka

Mariusz Mączka siedzi na wózku ze swoimi dwoma synkami

42 lata, miejsce zamieszkania: Dobiegniew (woj. lubuskie), rodzaj niepełnosprawności: tetraplegia.

Urodził się w Dobiegniewie, gdzie mieszka do dziś z żoną i 5-letnimi bliźniakami. W wieku 15 lat złamał kręgosłup skacząc do wody. Porusza się na wózku inwalidzkim. Jego nogi i ręce pozostają w bezruchu, dlatego wiele życiowych czynności wykonuje ustami. W ten sposób nauczył się pisać, korzystać z internetu i realizować się artystycznie – maluje obrazy (olej). Motywem przewodnim w jego twórczości są konie.

Od 2000 r. należy do Światowego Związku Artystów Malujących Ustami i Nogami (AMUN). Współpracuje z polską filią tego związku – Wydawnictwem AMUN. Jego prace prezentowane były w wielu prestiżowych miejscach – nie tylko w kraju. To m.in. Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Archeologiczne w Poznaniu, Galeria Stańczyk w Krakowie, Galeria Mariacka w Gdańsku, Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie, a także pałac Hofburg i Galeria Albertina w Wiedniu.

Prowadzi warsztaty dla uzdolnionej artystycznie młodzieży. Udziela się charytatywnie – wspiera akcje szkół, organizacji i instytucji. Przestrzega młodych ludzi przed ryzykownym zachowaniem nad wodą.


Paulina Malinowska-Kowalczyk

Zdjęcie uśmiechniętej twarzy Pauliny Malinowskiej-Kowalczyk

42 lata, wykształcenie wyższe (iberystyka), miejsce zamieszkania: Milanówek (woj. mazowieckie), rodzaj niepełnosprawności: brak lewej ręki.

Straciła rękę w wieku 11 lat w wyniku choroby nowotworowej. Dziś żona i matka dwójki dzieci. Prócz iberystyki ukończyła też studium komunikacji społecznej i mediów PAN. Łączy obie pasje. Pracuje w gimnazjum jako nauczycielka języka hiszpańskiego. Jednocześnie jest jedną z największych w Polsce specjalistek od sportu osób z niepełnosprawnością. Specjalizuje się również w problematyce niepełnosprawności na ekranie kina. W 2013 r. została laureatką konkursu Lady D. w kat. „Życie Zawodowe”.

Współtworzy i prowadzi nadawany w TVP program „Pełnosprawni”, poświęcony sportowi osób z niepełnosprawnością. Jako dziennikarka współpracuje też m.in. z magazynem „Integracja” i portalem Niepelnosprawni.pl. Była wysłanniczką tych mediów na Igrzyska Paraolimpijskie do Vancouver (2010). W Soczi (2014) była attache prasowym reprezentacji Polski. Od lat walczy o równe szanse paraolimpijczyków w mediach. Walka przynosi efekty. To m.in. dzięki niej TVP będzie prawdopodobnie transmitować na żywo Igrzyska Paraolimpijskie w Rio de Janeiro 2016.


Joanna Pąk

Zdjęcie twarzy Joanny Pąk

Wykształcenie wyższe (pedagogika, KUL), miejsce zamieszkania: Świdnik (woj. lubelskie), rodzaj niepełnosprawności: mózgowe porażenie dziecięce (MPD).

Jej życiową pasją jest poezja. Pisze prawą stopą. Wiersze zaczęła tworzyć jako 12-latka. Uhonorowana tytułami „Talent Roku 2001” i „Talent Roku 2003” podczas Jesiennych Debiutów Poetyckich. Do dziś wydała dziewięć tomików wierszy. Jej utwory publikowane były w Almanachu Poetów Świdnika „Na surowym korzeniu” oraz w następujących almanachach: „A Duch Wieje Kędy Chce”, „Godzina dwudziesta pierwsza trzydzieści siedem” (2006), „Przestrzeń prawdy” (2009), a także w wielu czasopismach.

Od 2007 r. jest członkiem Związku Literatów Polskich. W 2012 r. została odznaczona brązowym Wawrzynem Literackim za całokształt twórczości. Niedawno obchodziła 30-lecie pracy twórczej. Lady D. 2015 regionu lubelskiego w konkursie im. Krystyny Bochenek. Współzałożycielka Stowarzyszenia „Jesteśmy Kroplą”, działającego na rzecz osób z niepełnosprawnością. Z Fundacją VERBA współtworzyła integracyjne książeczki przeznaczone dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym („Niezwykłe kolorowanki” oraz „Niezwykły Przewodnik”).


Patrycja Plewka

Uśmiechnięta Patrycja Plewka

31 lat, wykształcenie wyższe (psychologia), miejsce zamieszkania: Warszawa, rodzaj niepełnosprawności: amputacja prawego podudzia.

Psycholożka i terapeutka, szkoli się w Instytucie Integralnej Psychoterapii Gestalt w Krakowie. Prowadzi własną praktykę w Warszawie. Od pięciu lat współpracuje z Powiatowym Ośrodkiem Interwencji Kryzysowej w Konstancinie-Jeziornie. W ramach Fundacji La Strada przez trzy lata była kierowniczką schroniska dla ofiar handlu ludźmi, a obecnie zajmuje się tam psychotraumatologią i pomocą psychologiczną. We współpracy z Fundacją Jaśka Meli „Poza Horyzonty” prowadzi telefon pomocy psychologicznej dla osób po amputacjach.

Pierwsza w Polsce kobieta, która trenowała amp futbol, czyli piłkę nożną dla osób po amputacji. Założycielka i prezeska Fundacji „Amp Active”, wspierającej rozwój sportowy osób z niepełnosprawnością. Założycielka ampfutbolowego klubu Lampart Warszawa. Organizuje także sekcję pływacką oraz pierwszą w Polsce sekcję taneczną dla osób po amputacjach. Zdobywczyni tytułu Lady D. w kategorii Sport w 2015 r.


Agata Roczniak

Agata Roczniak na wózku, za nią mąż, obok niej syn

34 lata, wykształcenie wyższe (bankowość i finanse, filozofia), miejsce zamieszkania: Żórawina (woj. dolnośląskie), rodzaj niepełnosprawności: rdzeniowy zanik mięśni (SMA typ I).

Modelka, która w 1998 r. zdobyła nagrodę „Twarz Roku”, jej fotografie można było oglądać w wielu gazetach i folderach reklamowych. W 2006 r. wygrała ogólnopolski konkurs „Regularne Rysy”, pokonując ponad 5 tys. kandydatek. Była jedyną uczestniczką poruszającą się na wózku. W 2006 r. wzięła też udział w pokazie mody Evy Minge. Członkini rady programowej Fundacji Evy Minge Black Butterflies, gdzie działa charytatywnie na rzecz osób z niepełnosprawnością, chorobami genetycznymi i nowotworowymi.

Żona Piotra i mama 5-letniego Kubusia. Na co dzień w pracy zajmuje się sprawami personalnymi. Mimo niepełnosprawności żyje aktywnie – od kilkunastu lat pływa. W 2008 r. wraz z mężem na rowerze przejechali ponad 1100 km przez Polskę, Czechy, Austrię i Słowację w ramach akcji „Rowerem Sprawniej”. Aktywnie działa na rzecz przełamywania stereotypów w środowisku modowym. Działa charytatywnie na rzecz osób z niepełnosprawnością. Bierze udział w kampaniach i projektach społecznych.


Michał Szafrański

Michał Szafrański w stroju sportowym, trzymający dysk

30 lat, wykształcenie wyższe (ekonomia), miejsce zamieszkania: Nieznanowice (woj. świętokrzyskie), rodzaj niepełnosprawności: mózgowe porażenie dziecięce (MPD).

Od 2014 r. w Radzie Miejskiej we Włoszczowie, jest członkiem Komisji Rozwoju Społeczno-Gospodarczego, Budżetu i Finansów oraz Komisji Rewizyjnej. Reprezentuje Radę Miejską w Lokalnej Grupie Działania Region Włoszczowski oraz w Radzie Pożytku Publicznego. Od 2015 r. sołtys Nieznanowic. Pracuje zdalnie w firmie informatycznej, prowadzi szkolenia w zakresie m.in. obsługi komputera i rachunkowości komputerowej. W 2007 r. uzyskał uprawnienia doradcy finansowego. W 2015 r. ukończył studia podyplomowe na kierunku Zarządzanie Zasobami Ludzkimi.

Inicjator i prezes Stowarzyszenia Sprawniejsi.pl, którego celem jest m.in. integracja osób z niepełnosprawnością w regionie. Uprawia lekkoatletykę i siatkówkę na siedząco. Wicemistrz Polski w rzucie dyskiem (2014), w 2015 r. na Mistrzostwach Polski w Lekkoatletyce Osób Niepełnosprawnych zdobył dwa brązowe medale (rzut dyskiem i oszczepem).


Andrzej Szczęsny

Andrzej Szczęsny pozuje do zdjęcia, stojąc na swojej jednej nodze oparty o kulę

33 lata, wykształcenie zawodowe, miejsce zamieszkania: Sieniawa (woj. podkarpackie), rodzaj niepełnosprawności: amputacja prawej nogi.

Paraolimpijczyk, narciarz alpejski. Jako 10-latek przeszedł amputację całej prawej nogi w następstwie nowotworu kości. Narciarstwo uprawia od 16. roku życia, a w międzynarodowych zawodach zadebiutował w 2000 r. Był piąty w slalomie gigancie na mistrzostwach świata w 2004 r. Pechowo przed startem na Igrzyskach Paraolimpijskich w Turynie (2006) złamał podczas treningu kość piszczelową. Wrócił do uprawiania sportu i cztery lata później wystąpił w Turynie, w 2010 r. w Vancouver, a w 2014 r. w Soczi. Najważniejsze osiągnięcia sportowe: wygrana w slalomie w Pucharze Europy w Pitztal (2013), drugie miejsce w slalomie podczas Pucharu Świata w St. Moritz (2014).

W Polsce stał się szerzej znany dzięki udziałowi i zwycięstwu w I edycji programu rozrywkowego stacji Polsat „Celebrity Splash!”. Podbił tam serca jurorów oraz publiczności, zdobywając nagrodę 100 tys. zł, z czego połowę przeznaczył dla małego Oliwiera z Zawiercia, który urodził się bez rąk i nóg. Udziałem w programie uzmysłowił widzom możliwości osób z niepełnosprawnością.


Tomasz Wandzel

Tomasz Wandzel pozuje do zdjęcia w ciemnych okularach i granatowej marynarce

40 lat, wykształcenie średnie, miejsce zamieszkania: Prabuty (woj. pomorskie), rodzaj niepełnosprawności: osoba niewidoma.

Mimo wrodzonej choroby oczu, od najmłodszych lat zapalony podróżnik. W 1998 r. traci wzrok. W 2002 r. rozpoczyna studia w Toruniu. Dwa lata później bierze ślub, rezygnuje ze studiów i przeprowadza się do Prabut. Pracuje w odległym o 100 km Sopocie. Podczas codziennych podróży pisze opowiadania i reportaże. W 2010 r. zajął I miejsce w ogólnopolskim konkursie na reportaż prasowy. W 2011 r. wydał powieść „Dom w chmurach”, w 2012 r. ukazał się jego „Hycel”, a w roku 2013 – „Grzeczna dziewczynka”. Współtworzył książkę „Wspomnienia Prabuckich Kresowian”. W 2014 r. minister kultury i dziedzictwa narodowego przyznał mu stypendium.

Od 2010 r. nieprzerwanie radny miasta i gminy Prabuty. Inicjuje prace nad stworzeniem budżetu obywatelskiego. Pomysłodawca wielu akcji, czasem nietypowych. W 2012 r. realizował w przedszkolach projekt „Bajka dobra na wszystko”, w których prezentowane są osoby z niepełnosprawnością w bajkach. W tym samym roku zgłosił do „Familiady” drużynę osób niewidomych pod nazwą „Bez przeszkód”, która wygrała jeden z dwóch odcinków.


Adam Wiśniewski

Adam Wiśniewski śpiewa do mikrofonu, grając na elektrycznej gitarze

29 lat, wykształcenie wyższe (politologia), miejsce zamieszkania: Warszawa, rodzaj niepełnosprawności: niepełnosprawność wzroku (stopień znaczny) i lekki niedosłuch (nosi aparat słuchowy).

Absolwent Archidiecezjalnego Męskiego Liceum Ogólnokształcącego w Warszawie. W 2011 r. uzyskał tytuł magistra politologii na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego (UKSW). Od 2012 r. pracuje w Mazowieckim Urzędzie Wojewódzkim – najpierw jako operator urządzeń przygotowania danych, a od 2014 r. jako starszy inspektor w Wydziale Spraw Cudzoziemców. Współtworzył Stowarzyszenie Bonum Publicum. Założył też Stowarzyszenie „Włączeni”, którego jest prezesem.

Choć jest osobą niewidomą i słabosłyszącą, stara się żyć pełnią życia. Śpiewa i gra na instrumentach klawiszowych oraz na gitarze. Przyjaciele mówią o jego głosie: „skrzyżowanie Riedla z Cugowskim”. Lubi też aranżować muzykę. Śpiewał w chórze UKSW, z którym zwiedził kawał świata.


Patronat honorowy

Małżonka Prezydenta RP Pani Agata Kornhauser-Duda

Partner instytucjonalny

Logo Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych

Partner główny

Loga Poczty Polskiej, Fundacji PZU i Fundacji Orange

Partnerzy

Loga Fundacji Lotto Milion Marzeń oraz firm Coloplast i Polpharma

Patronat medialny

Loga TVP2, Jedynka Polskie Radio oraz portali ngo.pl i niepelnosprawni.pl

Organizator

Logo Integracji

Ankieta

Kto powinien otrzymać Nagrodę Publiczności w konkursie „Człowiek bez barier 2015”?

Komentarz

  • Patrycja to wyjątkowa osoba .
    Anna Plewka
    10.11.2015, 14:38
    Nalezy promować takie osoby , ponieważ to co robi Patrycja czyni to z pasja , charyzma Z wielka wiara w drugiego człowieka . Ma wyjątkowe podejście do tego ci robi, potrawi trafnie ocenić potrzebę człowieka wysłuchać go i wzmocnić jego zasoby . To wyjątkowa osobowość . Jako mama Patrycji jestem z niej dumna .

Dodaj odpowiedź na komentarz

Uwaga, komentarz pojawi się na liście dopiero po uzyskaniu akceptacji moderatora | regulamin
Prawy panel

Wspierają nas