Zasiłek dla teścia

Mam teścia, który jest inwalidą i jeździ na wózku, bo od 30 lat nie ma nóg, czy jak jestem w domu, a mąż pracuje, czy należy mi się jakiś dodatek? Bardzo proszę o poradę, pozdrawiam

Szanowna Pani,

W związku z faktem, iż przedstawiony przez Panią stan faktyczny nie zawiera dokładnych informacji w przedmiocie sytuacji, w jakiej znajduje się Pani oraz Pani Teść, informuję iż powinna się Pani skontaktować z odpowiednimi instytucjami wspierającymi osoby niepełnosprawne w związku z ich trudną sytuacją finansową lub koniecznością opieki nad nimi, aby uzyskać dokładne informacje w przedmiocie wsparcia dla Pani Teścia lub dla Pani. Będzie to przede wszystkim właściwy miejscowo ośrodek pomocy społecznej oraz właściwy miejscowo inspektorat ZUS. Po dokładnym przedstawieniu stanu faktycznego, odpowiedni organ będzie mógł stwierdzić, czy jest możliwość do skorzystania przez Panią lub Pani Teścia z odpowiedniej formy wsparcia.

Katalog i warunki udzielanej pomocy społecznej osobom potrzebującym, w tym osobom z niepełnosprawnością, zawiera między innymi ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Jedną z przesłanek umożliwiających skorzystanie ze świadczeń z pomocy społecznej na podstawie tej ustawy jest „niepełnosprawność”. Katalog możliwych do uzyskania świadczeń dzieli się między innymi na świadczenia pieniężne i niepieniężne. W zakresie tych pierwszych, z kilkoma wyjątkami, aby uzyskać pomoc należy spełnić dodatkowo wskazane w ustawie kryteria dochodowe, które są różne, zależnie od sytuacji osobistej i rodzinnej wnioskodawcy. Szczegółowe informacje na temat kryteriów, które trzeba spełnić, otrzyma Pani we właściwym urzędzie miasta lub gminy w swoim miejscu zamieszkania. Zależnie od spełnienia właściwych kryteriów możliwe są do uzyskania zasiłki celowy i okresowy, a także zasiłek stały. Obok świadczeń pieniężnych dostępne są także świadczenia niepieniężne, w tym np. poradnictwo specjalistyczne, usługi opiekuńcze, przyznawane w zależności od konkretnych potrzeb i spełnienia określonych kryteriów.

Warto sprawdzić, czy spełnione są warunki do uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych zasiłek pielęgnacyjny przyznaje się w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji i przysługuje on:

• niepełnosprawnemu dziecku,
• osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16. roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
• osobie, która ukończyła 75 lat.

Od zasiłku pielęgnacyjnego odróżnić trzeba dodatek pielęgnacyjny. Dodatek pielęgnacyjny przyznawany jest osobie, która została uznana za całkowicie niezdolną do pracy oraz do samodzielnej egzystencji albo ukończyła 75 lat życia – na podstawie art. 75 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Dodatek pielęgnacyjny przyznawany jest – na wniosek zainteresowanego – na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika ZUS (komisji lekarskiej ZUS), ustalającego całkowitą niezdolność do pracy oraz do samodzielnej egzystencji. Dla osoby, która ukończyła 75 lat, dodatek pielęgnacyjny przyznawany jest przez organ rentowy z urzędu. Należy podkreślić, że zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego.

Z uwagi na powyższe, zalecam podjęcie stosownych działań, mających na celu sprawdzenie w odpowiednich instytucjach możliwości uzyskania właściwego wsparcia.

Z poważaniem,

dr Michał Urban, radca prawny