Kolarstwo
Kolarstwo dla osób niepełnosprawnych
zostało rozwinięte do postaci dyscypliny sportowej przez
niewidomych cyklistów, którzy jeździli na tandemach. Jest też
stosunkowo młodą dyscypliną – na paraolimpiadzie pojawiło się po
raz pierwszy w Seulu, w 1988 roku.
Dziś na igrzyskach paraolimpijskich ścigają się kolarze z różnymi
rodzajami niepełnosprawności, na odpowiednio dobranych do ich
możliwości rowerach – dwu i trzykołowych, a także napędzanych siłą
rąk.
Oprócz podziału na klasy wynikającego z różnych rodzajów
niepełnosprawności, funkcjonuje podział na kolarstwo szosowe i
torowe.
Podczas wyścigów szosowych zawodnicy konkurują ze sobą na
dystansach wytrzymałościowych o długości od 3 do 120 km. Na
welodromie kolarze ścigają się na torze o długości 250, lub 333,33
m, na dystansach 1, 3 i 4 tysiące metrów, oraz w sprincie. Kolarze
niewidomi startują na tandemach z widzącym pilotem.
Komentarze
brak komentarzy
Polecamy
Co nowego
- 300 zł na wyprawkę szkolną. Już od lipca rodzice będą mogli składać wnioski
- Fundacja Różowa Skrzyneczka: miesiączka jest wspólną sprawą całego społeczeństwa
- Warmińsko-mazurskie: w Ameryce powstanie Północne Centrum Psychiatrii Dziecięcej
- Rabat za świadectwo z paskiem? Nie tędy droga!
- „Odkrywamy talenty” na Mazowszu. Kolejna edycja konkursu plastycznego dla osób z niepełnosprawnościami
Dodaj komentarz