Powiatowe Zespoły do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności - województwo świętokrzyskie

Od 2015 roku negatywnie oceniam PZOON w Jędrzejowie. W 2015 roku przyznano mi orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, w którym całkowicie bezzasadnie obniżono mi stopień niepełnosprawności z umiarkowanego na lekki i ze zbioru przyczyn niepełnosprawności kompletnie bezpodstawnie usunięto symbol 05-R. Zwracam też uwagę na bezczelność lekarza, który w 2015 roku badał mnie na potrzeby wydania wspomnianego orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. W związku z zapoznaniem się z faktem cierpienia mojej osoby na astmę oskrzelową spytał on się, jak często przyjeżdża do mnie pogotowie, w reakcji na co zgodnie z prawdą odpowiedziano mu, że ono nie przyjeżdża, ale tylko dzięki temu, że jest prawidłowo leczona i dlatego pogotowie nie musi przyjeżdżać, na co z butą odparł, że jak pogotowie nie przyjeżdża, to nie jest tak źle, co nijak ma się do rzeczywistości. To, że pogotowie do mnie nie przyjeżdża, bynajmniej nie oznacza, że ze mną nie jest tak źle. Objawy astmy oskrzelowej są naprawdę niebywale uciążliwe i wespół z innymi obecnymi u mnie dolegliwościami zdrowotnymi praktycznie dyskwalifikują mnie z rynku pracy. Lekarza tego odebrałem jako człowieka niewrażliwego na problemy i cierpienia innych ludzi. W 2019 roku w związku z tym, że orzeczenie z 2015 roku traciło ważność, złożono dokumenty potrzebne do sporządzenia następnego orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. W pierwszej części posiedzenia, na które się stawiłem, miałem rozmowę z doradcą zawodowym, który gdy mówiłem mu, że moje dolegliwości zdrowotne uniemożliwiają mi podejmowanie różnych form pracy zarobkowej, że przynajmniej częściowo wykluczają mnie z rynku pracy, uporczywie i arbitralnie powtarzał, że nie zgadza się z moją opinią (niestety, bo nie chciałbym, żeby tak było, to nie opinia, tylko suche fakty), a gdy oznajmiłem w trakcie wywiadu, że bardzo często zaznaję dużego zmęczenia fizycznego, odrzekł, że on też, co zapewne było sugestią, że nie jest ze mną tak źle i nie zasługuję na to, czego żądałem. W 2019 roku znów wydano mi orzeczenie przyznające lekki stopień niepełnosprawności, mimo iż w zaświadczeniu lekarskim zgodnie z rzeczywistym stanem rzeczy zaznaczono pogorszenie się mojego stanu zdrowia, ale uwzględniono zmianę treści jednego punktu dokonaną w wzoon-ie w 2015 roku, do którego zarówno w 2015, jak i 2019 roku się odwołałem, a oprócz tego do zakresu przyczyn niepełnosprawności słusznie dodano symbol 04-O, albowiem mam też kłopoty ze wzrokiem (dziwne jednak, że nie zrobiono tego wcześniej, bo zmagam się z nimi co najmniej od dzieciństwa, a które są efektem zaniedbań pracowników szpitala po moich narodzinach), lecz w dalszym ciągu nie wpisano z powrotem symbolu 05-R i to mimo dostępu do dokumentów, które jednoznacznie uzasadniały konieczność włączenia go w zestaw przyczyn mojej niepełnosprawności. Złożone przeze mnie w 2019 roku odwołanie od orzeczenia zostało odrzucone, choć zawierało wyczerpujące i zgodne z rzeczywistością uzasadnienie znajdujących się w nim postulatów. Skandal. Gdzie tu jest dobro cierpiącego obywatela naszego kraju?